Recomendamos: Tonecho, de Xaquín Marín

Tonecho, de Xaquín Marín, é unha obra publicada por Galaxia.

“Tonecho é un personaxe mítico creado polo non menos mítico debuxante Xaquín Marín. Dende as páxinas da inesquecible revista Golfiño (2000-2004), que educou visualmente varias xeracións de galegas e galegos, e onde traballaban os máis grandes do humor gráfico de Nós, Tonecho aparecía como unha voz cargada de retranca, inxenua, mais de profunda sabedoría, e moita crítica. Nesta edición, a Editorial Galaxia recupera este traballo dun Xaquín Marín pletórico nun instante crucial da súa carreira. Esta edición que agora publicamos recolle a colección completa de Tonechos.
Para ler e rir con vagar.”

Aquí pode lerse a recensión de Ramón Nicolás, no seu blogue Caderno da crítica.

Recomendamos: Alma e o mar, de Francisco X. Fernández Naval

Alma e o mar é o novo libro de Francisco X. Fernández Naval, publicado por Galaxia.

“Alma que podería ser calquera muller que día a día se fixese forte ante as discriminacións. Alma que vai de Nova York á Costa da Morte para descubrirse a si mesma e aprender a esquecer. Mulleres fortes e valentes, loitadoras nun mundo hostil: Branda, Áurea, Nora, Silvia e Alma, tamén Alma. Mulleres que non se pregan, que se erguen de cada vez, unhas para reconstruír as vidas, outras para seguir. Vítimas de inxustizas, abusos, violencia verbal e física: laboral, xexual, social, familiar…
Alma e o mar é unha novela en que se tecen un thriller, a reivindicación feminista e o retrato dunha protagonista que non quere ser heroína e que nos amosa a afouteza dunha muller do noso tempo.”

Presentación de O Livro Branco, de Alexandre Brea Rodríguez, a sexta feira 16 de febreiro ás 20:00 h.

A sexta feira 16 de febreiro, a partir das 20:00 horas, presentamos O Livro Branco, de Alexandre Brea Rodríguez, publicado por Livros de Ontem, nun acto onde o autor estará acompañado por José António Lozano.

“O Livro Branco conta uma história de perda que começa quando desaparece da vida do narrador uma pessoa que até então o sustivera e enchera de sentido à sua existência. Este fracasso pessoal simboliza-se com a morte dum cisne, que se torna em uma metáfora do amor, a infância e a inocência perdidas.
Esta sensação de vazio vital obriga-o a enfrentar-se só com o mundo numa viagem física e psicológica. Como se acordasse de um sonho vai encontrando um novo sentido a tudo o que o rodeia, processo que desemboca num renascer pessoal. Mas antes deverá enfrentar-se aos problemas que sempre evitara, cair uma e outra vez nos mesmos erros, aprender a amar sinceramente e voltar ao seu lar para redescobrir à sua família, a sua cultura e o seu passado.
Deste modo vai-se tecendo uma história cheia de matizes, onde a terra, o povo e a natureza adquirem uma enorme relevância e resultam profundamente sanadores para ele. No fim do caminho reúne toda a dor e tudo o aprendido para recuperar a esperança e a felicidade na sua vida e tornar-se uma pessoa completa por si mesma.

“Alter·nativo: a banda deseñada dos sendeiros que se entrecruzan”, por Rodrigo Osorio

Deixamos aquí a crítica feita por Rodrigo Osorio desta obra. Moitas grazas pola túa colaboración!

Alter-Nativo, de Jorge Campos
Aira editorial, 2017

1. Herbert Quain, Ts’ui Pên y Leif Tande
“Los mundos que propone April March [a novela de Herbert Quain] no son regresivos, es la manera de historiarlos […] Trece capítulos integran la obra. El primero refiere el ambiguo diálogo de unos desconocidos en un andén. El segundo refiere los sucesos de la víspera del primero. El tercero, también retrógrado, refiere los sucesos de otra posible víspera del primero; el cuarto, los de otra. Cada una de esas tres vísperas (que rigurosamente se excluyen) se ramifica en otras tres vísperas de índole muy diversa. La obra total consta, pues, de nueve novelas; cada novela, de tres largos capítulos.”
(Examen de la obra de Herbert Quain, de Jorge Luis Borges en El jardín de los senderos que se bifurcan, 1944)
“Casi en el acto comprendí El jardín de los senderos que se bifurcan era la novela caótica, la frase varios porvenires (no a todos) me sugirió la imagen de la bifurcación en el tiempo, no en el espacio. La relectura general de la obra confirmó esa teoría. En todas las ficciones, cada vez que un hombre se enfrenta con diversas alternativas, opta por una y elimina las otras,; en la del casi inextricable Ts’ui Pên opta -simultáneamente- por todas. Crea, así, diversos porvenires, diversos tiempos que también proliferan y se bifurcan.”
(El jardín de los senderos que se bifurcan, de J. L. Borges en El jardín de los senderos que se bifurcan, 1944)
“La idea de Morlac me vino durante una exposición de obras del pintor David Bradbury. Las formas y los colores, la yuxtaposición de los personajes, todo este universo a la vez tan creíble y tan emocionante inició un proceso cognitivo cuya resultante fue la subdivisión simultánea del vínculo del guión y la partición intrínseca de la relación tiempo/espacio de la historia sobre la que trabajaba. Fue entonces cuando el relato se adueñó del destino y se subdividió en innumerables ramificaciones simultáneas. Ahora le toca al lector encontrar el hilo conductor y decidir que avenidas tomar para guiar el personaje hasta el final del relato. ¡Cuidado! Una mala opción puede significar un callejón sin salida del guión… ¡Así como la muerte del personaje!”
Prólogo de Leif Tande en Morlac, Diábolo ediciones, 2006.

2. Alter·nativo: instrucións de uso.
Coido que a única tacha que lle podo poñer á historieta de Jorge Campos é a falla dunhas breves instrucións de uso. A súa ausencia poden facer que moitas lectoras non se acheguen a unha obra ben interesante tanto pola historia que conta (as fantásticas -en todas as súas acepcións- aventuras dun náufrago nunhas illas máxicas) como pola forma na que as conta (o autor concibe múltiples posibilidades para que a historia desta personaxe se desenvolva e nolas presenta, o título é claro, de xeito alternativo).

3. Os cadriños que se entrecruzan
Nesta banda deseñada a forma ten moita importancia. Os cadros van multiplicándose, dividíndose, mesturándose e fundíndose para amosar todas esas alternativas: todas realidades paralelas que nalgúns intres cuestionan a nosa percepción da realidade. Semella denso? Pois non o é: Alter·nativo é unha historieta divertida e axeitada para todas as idades.
O xogo é o seguinte nalgúns momentos a personaxe ten que tomar decisións: na páxina 2, por exemplo, subir unha montaña ou seguir o camiñando pola praia e segundo o que o lector escolla terá que continuar lendo a historia ben pola banda superior ben pola inferior da historieta. Máis adiante, se seguimos a opción de subir a montaña, a personaxe pode optar por botar unha soneca ou baixar a unha enseada [páx. 4] intre no que Campos ofrécenos a banda do medio, unha outra vía para continúar a historia.
As alternativas non se complican demasiado, neste trazo é menos complexo que a banda deseñada Morlac, de Leif Tande, pero en ocasións hai até cinco realidades paralelas pero, por favor, non se asusten, repito: Alter·nativo é unha historieta divertida, axeitada e moi recomendable para todas as idades.

4. Elixe a túa propia aventura
Amais dos referentes máis cultos que citei ao comezo desta crítica a historieta de Jorge Campos lémbrame aqueles libros de Elixe a túa propia aventura que tiveron un certo éxito alá polos anos 80, no que os lectores podíamos decidir indo a unha ou outra páxina o destino dos seus protagonistas (unha Rayuela voluntaria).
As lectoras podemos participar nas escollas do protagonista e facer avanzar a historia mais as nosas decisións teñen unhas consecuencias limitadas porque as realidades paralelas inflúen unhas nas outras dun xeito sorprendente que cuestiona a nosa concepción da realidade.

5. Un mundo peculiar
Os espazos nos que o protagonista vive as súas aventuras están repletos de referentes literarios todos eles vencellados coas illas, o mar ou os naufraxios: Posidón, Pinocchio, Long John Silver, os liliputienses, sereas,…
Seguer os pasos do protagonista nesta aventura sen unha soa palabra fainos coñecer un mundo peculiar que se vai enriquecendo con cada lectura, con cada alternativa.

6. Coda: A edición
A coidada edición de Aira editorial resalta a concepción da historia, a opción polo despregábel reforza a idea do autor e o desenvolvemento da historia e permite desfrutar de algúns cadros a doble páxina sen o encordio das costuras dos libros.