Don Pepe,
de Moncho Iglesias Míguez, é un libro publicado por Edicións do Peirao.
“A novela navega no mundo da emigración, onde os soños chegan a mesturarse co devecer pola vida dunha lingua e dunha cultura propia, a galega. Nesa viaxe morriñenta atópanse contos dentro dos contos, narracións que entrelazan ficción e realidade, e mundos que conviven. Don Pepe merece lecturas a cachos ou dun tirón, porque combina estilos nas súas páxinas e porque xoga coas palabras como quen viaxa con elas. É, en definitiva, un álbum de imaxes feitas con palabras que convida a navegalas.
Don Pepe é unha obra pendurada no aire, referente puro diso que veñen a chamar a narración abismada, onde cada conto garda un novo no seu interior; de xeito que a estructura flúe sinuosa coma un río de camiño ao seu fin, que non e outro que o mar…
Unha novela que, ademais, foi finalista no Certame de Novela Do Peirao.
Pepe, mexicano por máis de sesenta anos, era un lector voraz de poesía galega. Atopábaa pueril, ignorante, aburrida e, por riba de todo, artificial. Con todo, non era quen de se deitar sen recitar algún verso deses poemas que non xulgaba separados dos seus poetas: xente nova de mans grandes e pel ennegrecida, mulleres abandonadas polas ocupacións dos maridos e a miseria da terra, nenos de escola, libre pensadores fracasados, ou pervertidos con sorte. Estaba seguro de que endexamais serían bos escritores e negábase a envexalos, malia lelos e estudalos dun xeito enfermizo.
Esta é a trama da novela, na que o seu personaxe principal, Pepiño, describe as lembranzas da súa Boborás natal, e a súa querenza pola súa lingua e a súa cultura, que levan a que queira ser escritor e novelar, versar e contar.”