Recomendamos: A construción mediática do conflito, de Helena Domínguez García

A construción mediática do conflito, de Helena Domínguez García, é un ensaio publicado por Axóuxere.

“A emerxencia mediática de Resistencia Galega supuxo unha batalla ideolóxica no eido político da Galiza que obrigou os partidos a posicionárense non só ante o uso da violencia senón tamén ante unha forma de entender o país. Apoiada nun compendio de literatura científica arredor de temas como o nacionalismo, a identidade, o terrorismo, a construción do discurso e a mediatización dos conflitos, Helena Domínguez aborda neste libro o tratamento desta cuestión nos medios de comunicación, axudando a comprender o conflito identitario e mais tamén o impacto que exerceu a prensa na conformación dun imaxinario terrorista que ameazaba con crebar o clixé de pobo amansado e desmobilizado recreado perpetuamente polos xornais.”

Pode lerse un fragmento aquí.

Recomendamos: Éxodo, de Rebeca Baceiredo

Éxodo, de Rebeca Baceiredo, é un libro publicado por Ápeiron.

“Éxodo é un libro de relatos que segue a estrutura tripartita do Éxodo bíblico, á vez que desenvolve a semántica do termo. Non só en relación ao contido, pois as narracións mostran historias de fuxida ou emancipación, é dicir, non só evasións físicas e non só, en termos deleuzianos, liñas de escape positivas. Existen liñas de morte, deleómetros. Por outra banda, o éxodo, a partida e o tránsito, tamén afecta á propia semiótica, á linguaxe, ao xénero: de formas máis apegadas ao canon, empapadas do realismo máxico que despregan por veces as historias vitais nas antigas aldeas galegas, camíñase progresivamente cara a desintegración das estruturas clásicas nas narracións, saltando do principio de realidade á imaxinación, porque temos ese dereito esquecido. O texto, fiando só as tramas mediante personaxes que se aparecen como avatares sucesivos, franqueando tempos e espazos, dálle a volta ao calcetín, sinalando, quizais, en escenarios distópicos a posibilidade de devir, ou simplemente a ironía. Tal vez chegue a ser retranca. En calquera caso, altérase o estado, en todas as dimensións nas que modestamente pode un dispositivo semiótico. Ora ben, unha tarefa así require da actividade do pensamento.”

Recomendamos: Onde as rúas non teñen nome, de Xurxo Ayán

Onde as rúas non teñen nome, de Xurxo Ayán, é un libro publicado por Positivas.

“Nas páxinas que seguen non procuro aproveitarme das fírgoas do sistema, de adentrarme no mundo dos –ismos e das modas do mercado. Non precuro ser unha versión local, un epígono dos mundos persoais e irrepetibles de Xuan Bello ou Ryszard Kapuscinski.
Tampouco vou defender identidades asoballadas, sexan do Primeiro ou do Terceiro Mundo. Non son un médico sen fronteiras, nin son un misioneiro.
Vou falar de homes e mulleres, do presente e do pasado. Como dicía un coñecido David Lowenthal o pasado é un país estraño, habitado por xente que xa non está, pero que un pode lembrar ou mesmo inventar. A idea de que a Historia é a mestra da vida é unha estupidez, clásica iso si. Non creo no seu poder para fornecer leccións morais, nin que sexa unha simple narrativa de lecer, unha retórica baleira. Non.
Vou falar, na miña lingua materna, de oralidade, de memoria, de identidade, de trauma, de emigración, de guerra. Quizabes seguiremos sen saber como nos chamamos. Pero alomenos poderemos comezar a coñecer ao Outro e, de paso, coñecérmonos a nós mesmos. Coñecérmonos a Nós-outros.
(de UN LIMIAR DE HAI TRECE ANOS)”

Aquí pode lerse a crítica feita por Xosé Manuel Eyré en Ferradura en tránsito II.

Recomendamos: Flores de ferro, de María Rei Vilas

Flores de ferro, de María Rei Vilas, é a obra gañadora do Premio García Barros de 2020, publicada por Galaxia.

“Camila viviu durante décadas unha mentira sostida coa complicidade dos que a rodean. No seu regreso á vila de Briana, no verán de 1987, deberá reunir o valor para enfrontarse á verdade. Alí, Antón, o ferreiro artista, pechouse no seu mundo, a arrastrar a dor e a culpa dos que non souberon ver como o mal se estendía ata que foi demasiado tarde. A visita da súa neta, Helia, vivo retrato da avoa, daralle azos para contar o que durante tantos anos calou.
María Rei Vilas debuta na novela cunha historia en que a intriga asolaga tanto o persoal coma o colectivo, cun destacado protagonismo das mulleres, uns personaxes inesquecibles e unha trama onde as vítimas silenciadas poden procurar, polo menos, unhas pingas de xustiza. Aurora, Olga, Nidia… son as flores de ferro desta historia. Pero hai máis. Houbo moitas máis.”.

Recomendamos: A pedra de ámbar gris, de Noa Setemuíños

A pedra de ámbar gris, de Noa Setemuíños, é unha obra publicada por Morgante.

“Hoxe en ruínas, a factoría baleeira de Massó viviu unha época de intensa actividade. As súas conservas eran coñecidas en toda Europa e tamén en América.
Baseándose na fascinante historia deste emporio, a autora traza un relato de ficción, de longo alento, onde se entrecruzan as vidas de varios dos seus protagonistas, tendo como pano de fondo o ascenso e caída da actividade baleeira en Galicia.”