Recomendamos: Unha historia da arte galega, de Xosé Carlos López Bernárdez

Unha historia da arte galega, de Xosé Carlos López Bernárdez, é unha obra publicada por Laiovento.

“Desde as mámoas e os petróglifos até as tendencias estéticas das últimas décadas, o obxecto deste libro é realizar un achegamento á imaxe artística galega, un anaco da tradición cultural europea producida nun país que posúe unha singularidade histórica marcada. Na arte galega foron proxectándose ao longo da historia as grandes correntes artísticas da Europa Occidental, con variábeis ritmos de incorporación e en sintonía con diferentes procesos históricos, e neles maniféstanse as peculiaridades, as diferenzas locais, as discontinuidades e os achados laterais a respecto dos períodos unificados da historia da arte. Alén diso, desde o século XIX, asistiremos ao intento de definir unha arte nacional, con diferentes denominacións segundo o momento histórico (rexionalismo, nacionalismo), nun contexto onde artistas e pensadores propiciarán coas súas reflexións unha lectura do pasado e presente artístico galego.
Pártese de que, como toda actividade humana, a arte non pode nin debe ser inmutábel, estática, pois nela conviven aspectos tradicionais con influencias externas, vivificadoras.
Neste sentido, pensar a tradición artística desde nós é pensar na lectura intencional do pasado máis tamén na lectura presente desde a posición actual da nosa nación e tamén desde a pura visualidade, o que implica distintas posíbeis lecturas das imaxes mais non incompatíbeis. Entendemos a arte galega, pois, como espello dunha realidade histórica complexa, que dialoga connosco e maniféstase como unha interpelación que, desde moi lonxe, se dirixe ao espectador de calquera tempo, e que este pode albiscar nese instante sorprendido que implica a percepción dunha boa obra de arte como quen enxerga algo de nós mesmos.”
Aquí pode lerse unha mostra da obra.

Recomendamos: Lingo, de Gaston Dorren

Lingo, de Gaston Dorren, é unha obra publicada por Rinoceronte, en tradución de Moisés Barcia.

“Lingo propón unha viaxe por Europa e o seu amplo abano de linguas. Gaston Dorren recolle sesenta curiosidades arredor da diversidade lingüística europea que combinan historia, cultura e lingüística. Comprobaredes como ao francés, aparentemente tan maduro, o move realmente unha fixación pola súa nai ou que o alemán –contra o que cabería agardar– non se espallou por Europa a punta de pistola. Tamén viaxaredes a lugares máis afastados, cando exploremos a estraña natureza democrática do noruegués, as tendencias zigzagueantes do neerlandés no tocante ao xénero, as sanguentas batallas libradas por culpa do grego e os orfos lingüísticos dos Balcáns. E, afastándovos aínda máis dos camiños trillados, guiarémosvos ata as antigas reliquias do lituano, o snobismo do sorbio e os desconcertantes xiros do éuscaro.”
Aquí pode lerse unha mostra da obra.

Recomendamos: De Compostela a Braga e de Braga a Compostela (O Pío Latrocinio e outras vellas inimizades), de Miguel Vázquez Freire

De Compostela a Braga e de Braga a Compostela (O Pío Latrocinio e outras vellas inimizades), de Miguel Vázquez Freire, é unha obra publicada por Positivas.

“Este texto naceu en resposta a unha petición que o autor recibiu da editorial para axudar a cubrir un oco en relación cun tema, o Pío Latrocinio perpetrado polo arcebispo compostelán don Diego Xelmírez en varias igrexas de Braga, que abriu un período histórico de hostilidade entre a sé compostelá e a bracarense que tardaría séculos en superarse.
Aínda que o tema ten recibido cumprida atención en múltiples estudos históricos, sorprendentemente non tivo o eco na memoria popular que, segundo pensamos autor e editor, cabería agardar. Ese é o oco que se pretende atender e, a partir del, apuntar apenas algunhas outras vellas inimizades que algo fixeron para que galegos e portugueses, veciños e irmáns en tantas cousas, viviran moito tempo, sempre demasiado, de costas viradas.
Ter coñecemento delas se cadra, iso agardamos, poderá contribuír a que, onde onte houbo inimizade, haxa hoxe e mañá o que nunca debeu faltar: amizade e irmandade.”

Recomendamos: Mercedes Tella Comas. Mestra e directora da Escola Normal de Mestras da Coruña, de Ana Romero Masía

Mercedes Tella Comas (1868-1934). Mestra e directora da Escola Normal de Mestras da Coruña, de Ana Romero Masiá, con limiar de Aurora Marco, é unha obra publicada por Baía.

“Mercedes Tella foi un referente destacado na vida da cidade durante o primeiro terzo do século XX e co seu traballo e actividade deu o mellor exemplo da reivindicación do papel que a muller debía ter na sociedade. Podería ter un posto merecido na historia da Coruña con so realizar o traballo docente e de Dirección da Escola Normal durante máis de 20 anos, pero non se conformou con iso senón que redobrou o seu traballo e esforzo demostrando que as mulleres podían e debían estar presentes e actuando de forma activa na vida cultural, científica e social, sen esquecer a colaboración na atención á infancia fóra das aulas ou aos presos nos cárceres.
Admiradora de Concepción Arenal, estreita colaboradora de Manuel Casás, de pensamento conservador e católico, non dubidou en defender valores progresistas en educación como a defensa da coeducación ou o papel que debían ter os libros e os xogos na educación da infancia, o que lle permitiu ser unha das más destacadas renovadoras da pedagoxía das Escolas Normais en Galicia no primeiro terzo do século XX.”

Recomendamos: A vella compañeira, de Anxo Lugilde

A vella compañeira, de Anxo Lugilde, é unha obra publicada por Luzes.

“Isto non é un libro de memorias. Nin unha autobiografía. É unha crónica, unha reportaxe vital. Anxo Lugilde é un correspondente na súa propia guerra, a que libra desde rapaz contra esa parte de si mesmo que loita contra el, a depresión, a Vella Compañeira. A depresión é coma esas guerras non declaradas, fóra dos titulares, nas que morre máis xente que nas que enchen os telexornais. A depresión ñe unha guerra civil cruenta e soterrada, casa por casa, neurona por neurona, pero na que as vítimas non chaman por ninguén, non expoñen as súas feridas nin as ruínas das súas casa, nin os seus mártires. As vítimas sofren os ataquen no medio do silencio e da vergoña.
– XOSÉ MANUEL PEREIRO
Cal é o xeito en que está escrita esta odisea da alma que é a vella compañeira? Que a fai especial? Anxo Lugilde adéntrase máis alá do que semella a liña do inaccesíbel. Alumea o que non está ben visto. Porque adoita ocultarse, porque incomoda ou porque non se deixa ver.
A outra clave está no como se conta esa odisea. Lugilde fala dun exorcismo. Hai unha fusión sutilísima entre a corrente da vida, do pensamento e das palabras. Hai unha dose de humor, de ironía e retranca, que fai milagroso este exorcismo. Un humor dramático, un humor morado, no que, por fin, podemos ver os hematomas das doenzas da alma.
– DO PRÓLOGO DE MANUEL RIVAS“

Recomendamos: Algoritmos, de Xavier Queipo

Algoritmos, de Xavier Queipo, é unha obra publicada por Galaxia.

““Un exercicio de análise, de pensar fóra da norma, de expresar ideas e sentimentos con estas notas heteróclitas, aloucadas ás veces e excesivamente racionais outras, para construír o meu relato”, que diría Queipo.
Nestes Algoritmos non hai trama, senón unha variada galería de personaxes, lecturas e rememoracións, máis ben pretendidas intimidades intelectuais. Non son un dietarios, nin tan sequera unha compilación, senón unha secuencia de ideas acoutadas entre 2011 e 2018.
Felizmente inclasificábeis, como tantos outros textos de Xavier Queipo, estes algoritmos reflicten dalgún xeito que son os propios algoritmos a ideoloxía dominante neste tempo de dúbidas e incertezas, que temos que apandar con eles, coñecelos e dominalos, mesmo para seguir exercendo o oficio de escribir.”

Recomendamos: Ainda invisíveis?, de Lorena López López

Ainda invisíveis? Narradoras e margens na literatura galega contemporânea, de Lorena López López, é unha obra publicada por Através.

“Em Ainda invisíveis? Narradoras e margens na literatura galega contemporânea, a filóloga e poeta Lorena López explora a escrita de quatro autoras atuais e os pontos cegos dos quais estas se (in)visibilizaram no nosso campo literário. Indo além de rótulos como “literatura feminina” ou “literatura feminista”, atende-se nesta obra às interseções entre género, nação, violência, fantasia… Como indica no seu prólogo Helena González, “Lorena López, no que já foi tese e agora é livro, percorre a obra de [Margarita] Ledo, [Patricia] Janeiro, [Cris] Pavón e [Teresa] Moure para verificar que no ponto cego há modelos ficcionais, personagens marcadas pela sexualidade e pelo género, representações da nação e conceções autorais que dialogam com as práticas de resistência cultural deste presente. Nenhuma escritora é igual à outra e, no entanto, todas compartilham um foco claro na ideologia e na forma literária”.”

Recomendamos: A Grande Transformaçom, de Karl Polanyi

A Grande Transformaçom, de Karl Polanyi, traducido por Cláudio López Garrido, é un libro publicado por Laiovento.

“Após anos de relativa obscuridade, A Grande Transformaçom, é reconhecida cada vez mais como umha das principais obras da ciência social do século XX. É uma referência indispensável nos debates atuais sobre a globalizaçom e alcançou o status de obra canónica para a sociologia económica e a economia política internacional. Mesmo no campo da economia, que ignorou durante muito tempo a poderosa crítica de Polanyi à autorregulaçom do mercado, as suas ideias ganhárom renovada consideraçom e respeito.

Fred Block

A Grande Transformaçom aparece como a crítica mais radical ao capitalismo liberal. Mas hai que precisar: nom é umha crítica da indústria, mas da ideologia; e a crítica é radical porque é objetiva, antropológica. Digamos, pois, que o livro contém a visom mais objetiva da sociedade dos séculos XIX-XX enquanto dominada pola conceiçom liberal da economia.

Louis Dumont

Este poderoso relato da ascensom e decadência do sistema de mercado europeu do século XIX continua a ser uma das análises mais influentes da transformaçom institucional e do surgimento de novas estruturas. Ocupou um lugar proeminente nos debates sobre as transiçons em curso na Europa Oriental e na área pós-soviética, assi como nos debates sobre a globalizaçom e o advento de um mercado global.

Sandra Halperin

Eis um livro que faz a maioria dos livros do seu mesmo domínio parecerem obsoletos ou antiquados. Um acontecimento tam raro é um signo dos tempos. Numha hora crucial, eis umha nova compreensom da forma e do significado dos assuntos humanos.

Robert M. MacIver”

Aquí pode lerse un fragmento do libro.

Presentación de Lingua, poder e adolescencia, de Miguel Rodríguez Carnota, o 30 de xuño, ás 20:30 h.

Lingua, poder e adolescencia, de Miguel Rodríguez Carnota, é un libro publicado por Xerais. O 30 de xuño, ás 20:30 horas, presentarémolo na Libraría Sisargas, coa presenza do autor, acompañado por Xurxo Souto.

“O idioma galego esmorece entre a mocidade e cómpre preguntarse por que. Lingua, poder e adolescencia quere contribuír a desvelar as causas do declive. Este libro de Miguel Rodríguez Carnota, que parte dunha tese doutoral co mesmo título, é un estudo da biografía lingüística de dez rapazas e rapaces galegofalantes no medio lingüisticamente hostil dunha vila e un instituto do noso país. Os seus relatos, radiografados a través de técnicas de análise do discurso, sitúannos enteiramente fóra do paradigma oficial do «bilingüismo harmónico». Hai ataques, padecementos, renuncias, resistencias, pequenos triunfos e amargas derrotas onde o que menos abonda é a «cordialidade lingüística» que habitualmente se proclama como emblema de Galicia. É dicir, na práctica existe unha incomprensible oposición a querer facer do galego unha lingua tan normal coma calquera outra.”

Recomendamos: O povo improvisador, de Séchu Sende

O povo improvisador, de Séchu Sende, é un libro publicado por Através.

“Este livro está escrito mas fala de poesia oral. Fala de mistérios, aventuras e curiosidades do repente galego, um mundo cheio de oportunidades para mudar a realidade do século XXI com as vozes, as músicas e as palavras do povo. Improvisar implica abrir caminhos novos, fugir dos tópicos, com criatividade e rebeldia. Porque se fizeres o que sempre fizeste, terás o que sempre tiveste. Este livro fala sobre umha capacidade que todas as pessoas possuímos e podemos desenvolver: a poesia. O povo improvisador é umha reivindicaçom de que tu também podes ser regueifeira. O povo improvisador transmite energia para mudar o mundo através das palavras.”