Recomendamos: Luces da Costa da Morte, de Xosé Iglesias

Luces da Costa da Morte, de Xosé Iglesias, é unha obra publicada por Bululú.

“Unha colección de postais de faros con poemas do mar ou viceversa? O que tes nas mans é moito máis. É un artefacto poético e visual que emerxeu das augas da Costa da Morte, onde vive o seu autor, o artista oceánico Xosé Iglesias. Páxina a páxina, funde o misterio máxico da fin do mundo coa beleza directa e salvaxe do mar. Combina, así, a súa paixón pola poesía, pola pintura e por ese universo mergullado que navega a diario, por ese mundo feito de sal, vento e sol, e habitado polas súas criaturas icónicas: baleas, candorcas, delfíns…”

Recomendamos: Materia, de Yolanda Castaño

Materia, de Yolanda Castaño, é unha obra publicada por Xerais.

“Legados, relacións e ata proxeccións familiares: velaí a materia da que estamos feitas. Tanto na súa líquida versión capaz de humectar as raíces antepasadas, coma na solidez do que hoxe nos conforma mesmo se só asoma unha parte, ata a volatilidade gasosa dun futurible familiar. Dende a memoria histórica aos clarescuros da renuncia á maternidade se tratan nesta poderosa proposta poética de Yolanda Castaño na que cada estado da materia se expresa nun propio ton.”

Recomendamos: Teorías do fin, de Antonio Seijas

Teorías do fin, de Antonio Seijas, obra gañadora do XXXVII Premio de poesía Cidade de Ourense, está publicada por Aira.

“Dámosche a benvida ao final do mundo que coñeces. Non á fin senón ao fin, porque a nova fase que virá terá o seu particular propósito, as súas propias arelas e soños. Antonio Seijas debuta como poeta con este libro no que amosa unha gran capacidade para crear imaxes e ambientes que superan a mirada cotiá sobre o que nos arrodea para nos propor un diálogo coa totalidade, co latexo da materia que se envolve nunha aperta lírica coas nosas emocións.”

Recomendamos: Na insônia cruel do relógio, de Antom Laia

Na insônia cruel do relógio, de Antom Laia, é un libro publicado por Medulia.

“Con fermosas fotografías interiores a toda cor realizadas por Antom Laia e pola poeta Teresa Ramiro, estamos ante un libro de poemas de gran forza visual. A paisaxe, o amor pola natureza, pola terra ou o desexo, están presentes nestas páxinas.”

Recomendamos: A (des)memoria, de Clara Vidal

A (des)memoria, de Clara Vidal, é un libro publicado por Medulia.

“O cuarto que nos amosa Clara Vidal neste fermoso poemario ten a forma dunha sima á que debemos asomarnos sen complexos, vencendo a vertixe que provoca a escuridade. Unha negrura que é, por familiar, abondo coñecida, porén da que ignoramos todo: a noite que nos invade cando as enfermidades da (des)memoria inzan as sinapses dunha persoa querida.”

Aquí podes consultar varios poemas e referencias do libro, na web da propia autora.

Recomendamos: Tríptico ártabro, de Ánxeles Penas

Tríptico ártabro, de Ánxeles Penas, é un libro publicado por Laiovento.

“O libro Tríptico ártabro, de Ánxeles Penas, resulta paradigmático do seu mundo poético. Tanto na súa escrita como nos seus contidos, cristaliza numerosas claves da súa poética. Está estruturado en tres partes, “Territorio”, “Os anais do vento” e “Galicia, meu señor”, aínda que as sinerxías temáticas, expresivas e formais entre as tres son constantes, producindo unha viva sensación de coherencia e unidade.
O título remite ao Portus magnus artabrorum de Estrabón, Pomponio Mela e Plinio, coñecido entre nós como Porto dos Ártabros: o espazo que, co seu núcleo na cidade da Coruña e na Torre de Hércules, abrangue un amplo arco natural que vai desde as terras e os cabos ferroláns até as Illas Sisargas e o inicio da Costa da Morte. Un espazo integrado polas rías da Coruña, Betanzos, Ares e Ferrol, desde o que se atalaian fermosas e amplas panorámicas do Atlántico.”
Pode lerse un fragmento da obra aquí.

Recomendamos: Arder, de Marga Tojo

Arder é un libro de Marga Tojo, publicado por Positivas.

“En ARDER hai unha historia de amor
nun escenario húmido e arriscado.
ARDER é habitar o corpo.
En ARDER ningunha utopía
de autorregulación do capital
controla as posibilidades de quererse.”

Recomendamos: Ara do mar. Poesía a Fisterra

Ara do mar. Poesía a Fisterra é un libro publicado por Eneida.

“Chegar até Fisterra; a fin do mundo; o Nérion Akrotérion de Strabon; o Promontorium Celticum de Plinio; é procurar a senda do Arasolis; de san Guillerme a luz e as Pedra Santas; a tumba da Orcavella ao pé do Facho; e a Cova do Encanto en Mar de Fóra; Duio; Castromiñán; Hermedesuxo; o xemido da lenda nunha bágoa. Antoloxía coordinada por Alexandre Nerium.”

Recomendamos: venecia desabitada, de Eduardo Estévez

venecia desabitada, de Eduardo Estévez, é un libro-CD publicado por Positivas.

“É venecia abandonada un libro de poemas en prosa escrito por Eduardo Estévez, que ten como fío condutor o paseo dun viaxeiro solitario por unha Venecia distópica que quedou deshabitada de forma imprevista. É unha reflexión sobre o lugar, os espazos comúns, o modo en que estes lugares se entrelazan coas marcas da cultura que os ordena; sobre o abandono, a transcendencia da pegada humana nos espazos físicos e as escollas que as persoas fan cando teñen que deixar atrás un lugar.
Os textos do libro dialogan coa música do Grupo 1500 (Belén Bermejo, Andrés Díaz e Pablo Ruibal): un conxunto de pezas que xiran arredor dos múltiples tópicos cos que se identifica a República Serenísima de Venecia. Obras escritas e musicadas en italiano antigo, latín, castelán e galego, o groso delas publicadas nas imprentas de música que funcionaban en Venecia no 1500.
O concepto do conxunto (e a súa orixinalidade) procura tender pontes con dous polos xeográficos e dous polos temporais. Venecia e Compostela, o século XVI e o XXI. Catro grandes imáns da cultura que interactúan para construír unha gran metáfora dos tempos que nos toca vivir. A imaxe da cidade deshabitada nos poemas e a música dos séculos finais da Idade Media e comezos do Renacemento, proxéctanse sobre as rúas abandonadas na Compostela da pandemia en arranxos escritos e interpretados por músicos galegos do século XXI.”

Recomendamos: A desvértebra, de Ana Romaní

A desvértebra, de Ana Romaní, é un libro publicado por Chan da Pólvora.

“Ana Romani levaba unha década sen publicar un poemario pero a espera pagou a pena porque A desvértebra supón un xiro revelador na súa obra e descubre novas vertentes e expresións dunha poeta que xa é, en por si, unha das voces máis admiradas da poesía galega contemporánea. Estamos ante un libro que imbrica a trascendencia co humor, a postura de radicalidade ética coa máis fina ironía ata conseguir un dos títulos máis relevantes que se publicaron en Galicia nos últimos anos.
O libro chega acompañado dunha experiencia singular que a poeta desenvolve xunto a Chus Silva, músico e integrante do proxecto de electrónica musical Aparato, co que traballou nos últimos anos. Xuntos estrearon xa o pasado ano a peza “2% un recital para esquecer” no Festival Alguén que respira, do que forman parte como creadores de espazos sonoros.
A desvértebra é un territorio literario, xeográfico e político que Ana Romaní cartografía co rigoroso instrumental do poema, convertido aquí na substancia dun corpo común, social, inmobilizado, pero tamén nun exercicio liberador de ironía e irreverencia paródica. En A desvértebra todo semella estar a caer e nese abismo conflúen tempos e espazos. Os seus exhaustos organismos, sometidos ao escrutinio, ao control, á disección, á disciplina, aos mecanismos diarios da vixilancia, explotación e espolio, parecen subsistir nos ámbitos sitiados por unha autoridade que se arma nos discursos, con estratexias despregadas no emocional, no intelectual e no físico. E aínda na crueldade táctica disciplinaria e nos espazos cotiáns onde se manifesta tentacular ese dominio, Ana Romaní fai emerxer orografías imprevistas, outras formas da materia vibrante, acaso a vida.”

Esta foi a crítica de Ramón Nicolás sobre a obra, dispoñíbel aquí.