Recomendamos: Un verán en Galicia, de Catherine Gasquoine Hartley

Un verán en Galicia, de Catherine Gasquoine Hartley, traducida por Xosé María Gómez Clemente, é unha obra publicada por Rinoceronte.

“”Soamente aqueles que comprenden que hai que achegarse aos lugares coa mesma disposición coa que se coñece un amigo –con simpatía, amor e sentimentos altruístas–, poden persuadir un país para que lles revele os seus segredos, a súa beleza e verdades.”
Publicado orixinalmente en inglés no ano 1911, Un verán en Galicia describe o noso país a comezos do século pasado, ao tempo que afonda nos seus trazos distintivos.”

Pode lerse un fragmento da obra aquí.

Recomendamos: Cotovía, de Dezső Kosztolányi

Cotovía, do escritor húngaro Dezső Kosztolányi, é unha obra narrativa traducida por  Sergio de la Ossa para Rinoceronte Editora.

“En Sárszeg, unha vila de provincias da Monarquía austrohúngara, habitan Ákos Vajkay e a súa muller na compañía da súa única filla, a fea e solteirona Cotovía. A viaxe de Cotovía para visitar os seus tíos no campo, causa de tristura nun principio, espértaos ás cores do teatro, aos recendos e sabores do restaurante Rei de Hungría, ao xogo do tarot, á vida en sociedade… a unha vida esquecida, soterrada baixo a orde e a rutina.
Co seu característico humor e fonda finura psicolóxica, Kosztolányi presenta en Cotovía un revelador retrato dos Vajkay e pinta un vivo fresco da súa Szabadka natal, onde por veces amosa, outras veces suxire, a face e o envés dunhas personaxes contraditorias, o colorido agachado baixo unha superficie de grises ou o drama oculto tras da caligrafía ordenada dunha carta.
Podes ler as primeiras páxinas do libro aquí.”

Dezső Kosztolányi (1885-1936) foi poeta, ensaísta, narrador e tradutor (entre outros, de Shakespeare, Wilde, Rilke, Goethe, Baudelaire, Verlaine e Maupassant). Publicou cinco libros de poemas, catro novelas e dous volumes de relatos, dos que proceden os contos aquí escolmados.
Kosztolányi é o grande escritor húngaro do século XX e probablemente un dos máis influentes de Centroeuropa. Mestre dos seus compatriotas Sándor Márai e Péter Esterházy, influíu fondamente no iugoslavo Danilo Kis. Tradutor, xornalista á par que frutífero escritor, anovou a literatura húngara dotándoa dunha gran carga irónica, creando personaxes que son parte do imaxinario colectivo do seu país.”

Recomendamos: Os sete irmáns, de Aleksis Kivi

Os sete irmáns é unha obra narrativa de Aleksis Kivi, publicado por Rinoceronte, traducido do finlandés por Tuula Ahola.

Cando herdan a granxa familiar, os sete irmáns non queren oír falar de traballar e pagar impostos coma todo o mundo, nin moito menos aprender a ler. Así que os mozos deciden escapar do modo de vida que lles intentan impoñer na vila e bótanse ó monte, onde vivirán numerosas aventuras, construirán unha cabana e loitarán con osos e lobos. Tras varios anos de vida salvaxe, cambian de rumbo e deciden volver á vila, casar e asentarse como respectables granxeiros.
Publicada por primeira vez en 1870, Os sete irmáns foi mal recibida no seu momento polo seu realismo, humor e linguaxe. Porén, foi redescuberta como obra mestra no século XX ata converterse no libro máis popular de Finlandia e ser traducida a boa parte das linguas estranxeiras.
O éxito desta novela reside na mestura do tráxico e do cómico, no fiel retrato do carácter finlandés, insubmiso e supervivente, e na exquisita descrición da paisaxe nórdica. Unha historia emocionante e divertida que atrae por igual lectores de todas as idades.
Podes ler as primeiras páxinas do libro aquí.