Recomendamos: SuperUlex, de Susana Sanches Arins

SuperUlex, de Susana Sanches Arins, é unha obra publicada por Cuarto de inverno.

“A químio afastou a Clara da sua escola durante semanas, mas ao regressar, tudo nela mudou. Já não é a mesma e não pode ficar indiferente perante as injustiças e atropelos que acontecem à sua volta, venham de quem vier. A sua força e reflexos viram-se afetados de jeito descomunal, tanto que nem ela mesma é capaz de os controlar. Deixou de ser Clara para se converter, com a ajuda da avó Rorita e da tropa fandanga, em SuperUlex, a heroína que todas estávamos a aguardar.”

Recomendamos: O bosque sem saída, de Xavier Rodríguez Baixeras

O bosque sem saída, de Xavier Rodríguez Baixeras, é un poemario publicado por Laiovento.

“Ninguém sabe abrir a porta que conduz aos âmbitos da solidão. Não há saída do labirinto do bosque vazio. Existe, por acaso, uma porta de entrada, a que se reproduz na capa deste livro, a de duas fechaduras que, na sua sucessão, marcam o contraste entre o tempo da memória e o da idade invernal onde habita, com pouco afã mas sem aceitar o encanto da desesperança, o poeta. É a mesma porta que se abre às estâncias da casa da Marinha, permanentemente revisitada por Xavier Rodríguez Baixeras, quem na dupla entrega de O bosque sem saída elabora com exemplar valentia o dramático discurso do deterioro, a decadência, a derrota. A casa da Beira Norte e de Visitantes transpira hoje o “odor de cansaço e de fermento”.
O aparelho simbólico que o poeta maneja com notável rigor indagatório desde os dias da sua estreia no ofício, lá nos anos setenta do passado século, retesa mais do que nunca nos poemas de O bosque sem saída o eixo do sentido e abre o rumo expansivo da polissemia para um discurso de reflexão substancial, um de cujos núcleos emocionais é a estoica –e mesmo gratificante- aceitação do cansaço existencial, uma sorte de elegante estado de ataraxia cultivado com consciência. “Cultivas o cansaço na fragrância/ do que foi”, confessa o poeta em declaração na frente do espelho. Esse mesmo espelho reflete a imagem dupla da memória ainda reconfortante e a da idade “vaga, invernal” do habitante do bosque sem saída.

Xosé Mª Álvarez Cáccamo”

Aquí podes ler un fragmento da obra.

Recomendamos: Illados. Diario da pandemia, de María López Sández

Illados. Diario da pandemia, de María López Sández, con fotografías de Miguel Muñiz, é unha obra publicada por Galaxia.

“A primavera de 2020 mudou para sempre as nosas vidas e deixará, sen dúbida, fondas pegadas na memoria da nosa xeración.
A cámara de Miguel Muñiz condensa, en imaxes, moitas das emocións experimentadas ao longo destes días que transcorreron baixo a sombra da pandemia: o baleiro das rúas, os ollos asustados, a épica da loita, as historias de camioneiros en tránsito e circos varados nun tempo estraño, escolas desertas e nenos confinados, reencontros e fronteiras, a vida que á fin agroma entre as fendas… Imaxes e textos; literatura e fotografía; poesía e ensaio. A arte coma unha arma para enfrontármonos ao mundo e dotalo de sentido. Ao xeito de Boccaccio e os seus cen contos do Decamerón, erguéndose, con vitalismo, fronte á peste negra, os textos de María López Sández acompañan e interpretan estas fotografías que lle dan forma ao que sentimos e o integran con tinta imborrable na nosa experiencia.”

Recomendamos: Catro cartas, de Xabier P. DoCampo

Catro cartas, de Xabier P. DoCampo, con ilustracións de Fino Lorenzo, é unha obra publicada por Xerais.

“Enfiadas nas súas vivencias, estas cartas son mensaxes de amor arredor da lectura. Cinco pretextos para compartir ese mundo marabilloso da literatura, a palabra, a ficción…”

Esta é reseña crítica de Ramón Nicolás no seu blogue, Caderno da crítica.