Carabela é unha obra de Paula Carballeira, publicada por Galaxia.
Esta é a lectura feita por Olaia (10 anos):
“Carabela era unha gran cociñeira dun barco, como fora o seu avó. A ela encantaballe navegar, pero un día, o mar púxose bravo, coma nunca antes, e empezou a tronar, ate que o barco naufragou. Carabela salvouse, e acabou nunha illa de PLÁSTICO. Entón ocorréuselle facer unha nena con plásticos (o único que había), para estar acompañada.
E aquí comeza a aventura!!!!”
Caramulo e a carpinteira dos soños é
unha obra de Anxo Moure, con ilustracións de Cristina Ouro, publicada por Baía Edicións.
Esta é a lectura feita por Olaia (8 anos):
“Eu era unha árbore, e toda a xente me abrazaba. Os nenos trepaban por min, e os vellos desfrutaban da miña sombra. Pero un día un gran temporal tiroume ao chan, mais una rapaza moi corredora tropezouse comigo. Ela era carpinteira, e coas ferramentas na man me creou, e chamoume Caramulo. Tropeceime cunha porta e uns nenos contáronme todo o mal que podía pasarlle ó mundo. Crucei os bosques, e as fragas ate atopar a tenrura que buscaba. Pedinlle unha pouca prestada. Eu soñaba ser tileiro, un érbedo, un acivro ou un carballo.”
Xandra, a landra que quería voar é
unha obra de Mercedes Queixas, con ilustracións de Paula Pereira, publicada por Urco Editora.
Esta é a lectura feita por Olaia (8 anos):
“Xandra era unha landra que soñaba con voar, e gustáballe moito mirar ó ceo.
As súas compañeiras querían caer da árbore, para soportar o vento, pero un esquío díxolles que as podían pisar os animais.
Cando caeron da árbore botáronse a durmir nas follas.
Xandra soñaba con voar. Xa se cumprira o seu soño.”
Agni e a chuvia 
é unha obra de Dora Sales, publicada por Kalandraka.
Esta é a lectura feita por Olaia:
“Agni era unha nena que vivía en Bombai. Ela tiña que facer sempre o mesmo, menos os domingos, que era o día da froita e o peixe, pero un día que ía á lavandería do señor Cumá foi por outra rúa, e había unha casa que tiña un cartel.
Naquel cartel, díxolle o irman maior, que era o único que sabía leer, que poñía “Escola infantil Pipelica”. E foi co seu mellor amigo a descubrir que podía pasar alí dentro,e pasou que o seu irmán entrou alí, e non os víu.
Un domingo había un prato máis na mesa. Alguén tocou a porta. Era o seu irman, cunha chica, e díxolle imos levar á túa irmá á Escola Pipelica.”
Olaia, 7 anos.
Lóbez é unha obra de Antonio Yáñez Casal, publicada por Baía Edicións.
Esta é a lectura feita por Olaia:
“Lóbez quería ter irmás, pero os pais de Lóbez dicían que non e berraban: És o único!, profiriu o pai. És o único!, insistiu a nai.”
Olaia, 6 anos.
Iniciamos aquí as colaboracións de leitoras e leitores, con esta recensión sobre O cempés Perico, de Mercedes Carrión, publicado en Oqo Editora:
“Tiña un rabo así, e unha cara así, e uns ollos así, e unhas mans así, e uns pes así, e poñía cara así, e o pelo así… e así estaba escondido, e así coas mans, corría así, e acabouse”. (Olaia, 2 anos).
Libraría Sisargas 