Recomendamos: Como não ser, tranquilamente, human@s. Técnica e política da Antiguidade à era neoliberal, de Rebeca Baceiredo

Como não ser, tranquilamente, human@s. Técnica e política da Antiguidade à era neoliberal, de Rebeca Baceiredo, é unha obra publicada por Através.

Como não ser, tranquilamente, human@s. Técnica e política da Antiguidade à era neoliberal procura a relação entre a concepção da técnica, o antropocentrismo e o pacto social, que envolve, não só o âmbito deliberativo da constituição da cidadania, referente ao logos, mas a distribuição de funções, quer dizer, o trabalho.
Se numa origem a técnica era concebida como pré-humana, posteriormente passa a ser entendida como uma capacidade do antropos, inaugurando o humanismo. Porém, na atualidade, a tecnologia e tecnociência, mesmo com capacidade para alterar a própria ontologia, parecem tornar-se algo autónomo, alheio ao humano. Porém, não faz mais parte do pensamento cósmico antigo (Nous), mas da estrutura produtiva do capitalismo, que naturaliza os processos do humanismo e permanece ancorado no niilismo negativo e reativo dos últimos humanos.”

Pode lerse o prólogo aquí.

Recomendamos: Torino, de Ramón Torrado

Torino, de Ramón Torrado, é unha obra publicada por Axóuxere.

Torino é un libro de crónica que é un libro de ensaio, que é asemade un libro de pensamento. Esta travesía física e espiritual pide unha lectura calmada que permita que a imaxinación pinte un retrato das peripecias que se contan e que o pensamento considere as ideas que se ofrecen como flores. Os pasos da vida e a inquedanza polo inmaterial están presentes. No fondo do río da vida, entre pedras ásperas ou puídas, talvez encontre o lector humildes pedras preciosas no abalar que o mar do spiritus mundi provoca, xunto con múltiples conexións, augurios e emocións voando en liberdade. Un brillante libro no que sentimento, intelecto e fantasía conviven amablemente.”

Pode lerse un fragmento aquí.

Recomendamos: H2… Oh!!! Pingas científicas, de María Canosa

H2… Oh!!! Pingas científicas, de María Canosa, con ilustracións de Luz Beloso, publicada por Galaxia.

“Sabías que os cascos protectores inventáronos os paxaros?, ou por que hai espellismos?
A que non te decataras que hai animais que nunca beben auga?, ou por que o número pi é infinito e non remata nunca?
Neste libro has atopar unha morea de curiosidades científicas relacionadas co noso día a día. Cousas simples que temos ao noso carón, pero que teñen un funcionamento moi complexo. Todo contado dun xeito moi sinxelo por María Canosa e as fermosas ilustracións de Luz Beloso.”

Recomendamos: República Sideral, de Esther F. Carrodeguas

República Sideral, de Esther F. Carrodeguas, é unha obra publicada por Baía, gañadora da XIV edición do premio Barriga Verde (2020) de textos para teatro de monicreques (modalidade adultos). Co-edición con Agadic.

“O xurado destacou o humor deste texto e a boa caracterización dos personaxes, así como a potencialidade escénica e a súa adecuación á modalidade do premio, cunha estrutura sólida, dinámicas moi áxiles –con concreción dos obxectos empregados nun deseño dos movementos moi limpo– e réplicas sinxelas mais mordaces, polo que resulta idóneo para propiciar un diálogo interxeracional sobre feitos históricos.
Saliéntase igualmente a exitosa integración no diálogo das persoas manipuladoras, así como a incorporación maxistral dos elementos propios da cachaporra –con mocadas e pelexas sen escrúpulos.
No epílogo da obra Esther Carrodeguas manifesta:
«Este pequeno divertimento teatral está deseñado para que persoas de diversas xeracións se senten no patio de butacas e poidan aprender un ben interesante episodio do noso pasado que pode iluminar, ademais, o noso presente. Tamén pretende ser a escusa perfecta para axudar a introducir aos máis pequechos e pequechas da casa en determinados feitos históricos e conceptos políticos por veces difíciles de explicar. A comedia de cachaporra —tan deostada nos nosos tempos— antóllasenos de grande axuda para este cometido.
Por todo isto, República Sideral non é unha peza para a mocidade, pero tampouco unha peza para maiores: trátase dunha obra para desfrutar en conxunto, que debe de servir para xerar unha boa conversa interxeracional tras a caída do pano.
Case toda a peza está baseada en feitos reais (postos evidentemente ao servizo da comedia). Son reais a maior parte dos nomes dos protagonistas, os feitos que van sucedendo, os lugares polos que van pasando e tamén, desgraciadamente, as súas maneiras de morrer, a pesar de semellares tan farsescas. Isto —por suposto— deberá de ser un estupendo motor de reflexión».”

Recomendamos: História da Dança Contemporânea na Galiza, de Afonso Becerra de Becerreá

História da Dança Contemporânea na Galiza, de Afonso Becerra de Becerreá, é unha obra publicada por Através.

“Eis a primeira história da dança na Galiza. Um exercício de recuperação parcial da memória de uma das artes mais efémeras e difíceis de narrar, desde os seus primórdios até 2020, com o foco no seu período de eclosão e esplendor.
Contar a dança não é uma tarefa simples, para não dizer impossível, mas, como tudo o que é imprescindível na vida, necessita de ser contada. Ninguém poderia conceber uma vida sem dança, e também não se pode conceber uma cultura sem a arte da dança. Aliás, escrever a sua história é um exercício de justiça para com as heroínas e heróis que decidiram dedicar-lhe a vida, num contexto de extrema dificuldade. Nesta história, centramo-nos na dança contemporânea, que é a mais livre e heterodoxa de todas as modalidades e estilos. Aquela que, portanto, melhor de expressar a criatividade de um povo. A galega é especialmente poemática, dentro de um efervescente ecletismo.Quer mais concetual, quer mais acrobática e circense ou com o pé no tradicional, a dança contemporânea galega nunca renuncia ao existencial e à ligação à terra. Habituada ao adverso, o seu vitalismo é irredutível.”